جامعه روستایی ایران در آستانه انقلاب مشروطه

در آستانه انقلاب مشروطه همچون سراسر قرن سیزدهم ه . نوزدهم م . مهمترین بخشتولیدی کشور کشاورزی و جامعه روستایی ایران بود . وضعیت نیمه استعماری ایران و پیوندخوردن آن با تجارت جهانی تغییرات مهمی در الگوی کشاورزی بوجود آورد . فروشزمینهای خالصه و تبدیل آنها به زمینهای خصوصی و سود فراوانی که در تولید محصولاتکشاورزی همچون تریاک نهفته بود، تجار شهری را نیز به خرید زمین ترغیب کرد . کمتوجهی به کاشت محصولات معیشتی همچون گندم و سیستم ناقص ارتباطات در ایرانقحطی هایی را در کشور ناشی شد که عده عظیمی را در طی این قرن به نابودی کشاند .نابودی صنایع داخلی و رو آوردن به محصولات خارجی روند ترک روستاها و مهاجرت بهشهرها و مناطق دیگر را سرعت بخشید . از خصایص این قرن فروپاشی روش زمین داریقدیم است که با انقلاب مشروطه بیشتر نمود یافت . این مقاله با استناد به بررسی منابعاصلی به مرور اوضاع جامعه روستایی ایران در آستانه انقلاب مشروطه می پردازد